İçimde Kızıl Bir Gül Gibi

Bana şiir sevdiren bir öğretmenim olmadi hiç. Belki bende severdim,birileri ögretseydi nasıl sevileceğini. Kiymetini bilirdim Nazim Hikmet'in. Sanirim çok geç kaldim. Cekmiyor artik ilgimi. Bazen okuduklarim etkiler beni. Nadirdir şiirden etkilenmem.

Hosgeldin,kadinim benim,hosgeldin.
Yorulmuşsundur,
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını,
ne gül suyum,ne gümüş leğenim var.
Susamışsındır,
buzlu şerbetim yok ki,ikram edeyim.
Acıkmışsındır,
sana beyaz keten örtülü sofralar kuramam
        memleket gibi esir ve yoksuldur odam.

Hoşgeldin, kadınım benim, hoş geldin!
Ayağını bastın odama
    kırk yıllık beton çayır çimen şimdi.
Güldün,
    güller açıldı penceremin demirinde.
Ağladın,
    avuçlarıma döküldü inciler;
gönlüm gibi zengin
    hürriyet gibi aydinlik oldu odam.
Hoşgeldin kadınım benim,hoş geldin. ..

Üç  satırda benim için yazsın.. Ama tutkuyla aşık  olduğu  Vera'ya yazdıklarından değil de, şefkatle, saygıyla aşık olduğu Hatice Piraye'ye yazdığı türden....